Finally arrived

Na een lange vlucht, zijn we dan eindelijk aangekomen!
Nadat we werden toegelaten in Indonesië, werden we besprongen door ongeveer 20 taxi chauffeurs. Een aardige vreemdeling bracht onze backpacks naar de taxi voor veel te veel duizend roepie. Vervolgens werden we letterlijk en figuurlijk afgezet bij ons hotel. Welkom in Indonesië.. ;)

Nadat we gedoucht hadden in onze tijdmachine (zie foto) en een welkoms biertje hadden gedaan, zijn we als een blok in slaap gevallen.
De volgende ochtend zijn we na het ontbijt (nasi goreng en natte rijst) voor de helft van het geld wat we kwijt waren aan de vorige taxi, 4x zo ver gereden. De taxi rit viel niet tegen, wij Nederlanders kunnen overigens nog veel leren in het omgaan met drukke wegen. Een driebaansweg wordt makkelijk omgetoverd in een 4 a 5 baans weg. Na wat zoeken hadden we een mooi hosteltje gevonden. Hierna wilde we genieten van een heerlijke zelf gemaakte verse smoothie. Jammer dat we er niet over nagedacht hadden dat hier veel ijs in verwerkt wordt, en dat onze westerse buikjes dat niet goed kunnen verdragen. Na wat leuke uitbeeldingen, begrepen ze niet dat we het niet konden dronken en kregen we ze to go..

Op weg naar het nationaal monument (lees; de laatste erectie Soekarto) merkte we dat we opvielen in het straatbeeld. We werden door iedereen vriendelijk begroet en zelfs wij voelde ons reuzen. Ook is het oversteken een hele uitdaging. Het was een soort ‘schipper mag ik overvaren’ in real life. Eenmaal aangekomen bij de bezienswaardigheid, werden we er zelf één. Elke bezoeker wilde met ons op de foto. Wat in het begin leuk was, maar na 10 foto’s was het wel weer genoeg..

Kortom, veel nieuwe en vooral heel leuke indrukken!

De les van dag 1
- zorg dat je een goede prijs afspreekt met de taxichauffeur
- bestel geen smoothies of andere drankjes met ijs
- ga niet met iemand om de foto want je komt er niet meer van af
- veel zelfvertrouwen nodig? Ga dan naar Jarkarta, iedereen wil met je op de foto en noemt je ‘beautiful’